MAIERL FLORIAN (AT) Chorleitung & Orgel

Florian Maierl ist Chorleiter, Komponist, Sänger und Lehrender für Dirigieren und Ensembleleitung am Salzburger Mozarteum sowie am Diözesanmusikkonservatorium der Erzdiözese Wien. Von 2012 bis 2016 war er Leiter der Kirchenmusik in der Wiener Votivkirche.

Seit 2006 leitet Maierl den von ihm gegründeten coro siamo. Seit 2015 ist er künstlerischer Leiter des Chorus Viennensis (Männerchor ehemaliger Wiener Sängerknaben). Außerdem ist Maierl ein gefragter Referent bei Chorleiterkursen und Singwochen, beispielsweise beim Deutschen Jugendkammerchor, bei der Jugendsingwoche der Vokalakademie NÖ und beim Singseminar St. Arbogast.

Florian Maierls jüngstes musikalisches Projekt ist das Vokalensemble Chroma (vormals Vokalensemble der Wiener Votivkirche). Der auf Alte Musik spezialisierte Klangkörper hat in dem Wiener Cembalisten Reinhard Führer einen kongenialen Partner gefunden und bestreitet seither regelmäßig Konzerte im deutschsprachigen Raum.

Florian Maierl wurde 1985 in Leoben geboren und erhielt seine erste musikalische Ausbildung in Klavier, Orgel und Chorleitung bei Welfhard Lauber im oberösterreichischen Landesmusikschulwerk. 2003 belegte er den ersten Platz in der Kategorie „Komposition“ beim Wettbewerb Prima La Musica in Oberösterreich.

Ab 2003 studierte Florian Maierl Kirchenmusik an der Universität für Musik und darstellende Kunst Wien. Ein Auslandsstudienjahr führte Florian Maierl
2008/09 nach Helsinki an die renommierte Sibelius Akademie. Er absolvierte Meisterkurse bei namhaften Chorleitern wie Erwin Ortner, Johannes Prinz, Johannes Hiemetsberger, Volker Hempfling, Robert Sund, Jing Ling Tam und Veli-Markus Tapio. 2010 schloss Florian Maierl sein Studium mit Ausgezeichnetem Erfolg und der Uraufführung seiner Kirchenoper „Ruut“ ab.

Es folgten Studien des Sologesangs und der Gesangspädagogik bei Julia Bauer-Huppmann. Als Sänger war Maierl bereits in vielen nationalen und internationalen Ensembles tätig; beispielsweise im Arnold Schoenberg Chor, Chorus sine nomine, Wiener Kammerchor, Helsinki Chamber Choir und dem World Youth Choir.

Werke Florian Maierls wurden durch den coro siamo, den Wiener Kammerchor, den Kammerchor der Universität Graz, den oberösterreichischen Landesjugendchor und das Vokalensemble LALÁ uraufgeführt. Im März 2014 führte Maierl erstmals seine Messe für gemischten Chor a-cappella im Wiener Stephansdom auf.

(Biogram 2018)

Zwiń

MALEC MAGDALENA (PL & CH) Orgel

Magdalena Malec wurde in Warschau geboren, wo sie seit ihrem 5. Lebensjahr Klavier spielte. Während ihres Klavierstudiums entwickelte sie eine große Leidenschaft für die Alte Musik und widmete sich ganz den historischen Tasteninstrumenten.

Es folgten Studien vom Cembalo und Orgel in Polen, Finnland, Italien und in der Schweiz. Ihr erstes Konzertdiplom erhielt sie in 2004 an der Musik Akademie in Katowice, wo sie bei Marek Toporowski und Julian Gembalski studierte. In der Zwischenzeit bekam sie ein Stipendium des Socrates Erasmus Austausch Programms für das Studium bei Miklos Spanyi und Maija Lehtonen in 2003 in Oulu, Finnland. Von 2004 bis 2006 studierte sie bei Lorenzo Ghielmi an der Accademia Internazionale della Musica in Mailand. Im 2010 hat Magdalena ihr Studium in der Cembaloklasse von Andrea Marcon an der Schola Cantorum Basiliensis mit Auszeichnung abgeschlossen.

Magdalena Malec ist Bach-Preisträgerin beim XVII. Internationalen Johann-Sebastian-Bach-Wettbewerb für Cembalo in Leipzig 2010 (2.Preis). Sie gewann mehrere Preisen bei den internationalen Orgel Wettbewerben: Internationaler Xavier Darasse Orgel Wettbewerb in Toulouse 2008, Internationaler Paul Hofhaimer Orgel Wettbewerb in Innsbruck 2007, Internationaler Francesco d’Onofrio Orgel Wettbewerb in Carunchio 2006. Zu ihren weiteren Auszeichnungen gilt ein Preis beim nationalen Wettbewerb der polnischen Regierung für die jungen polnischen Künstler in 2005, sowohl ein Stipendium der Schweizerischen Stipendienkommission für ausländische Studierende ESKAS (2008-2009).

Als Solistin tritt Magdalena Malec in der ganzen Europa auf. Sie hat Cembalo Recitals bei den prestigevollen Festivals wie u. a. Klavierfestival Ruhr, Resonanzen im Konzerthaus in Wien, Bachfest in Leipzig, Festival Oude Muziek in Utrecht, Freunde Alter Musik Basel gespielt. Sie wird regelmäßig als Kammermusikerin eingeladen und hat mit Ensembles und Orchestern wie u.a. The Hilliard Ensemble, Basler Barockorchester La Cetra, Capriccio Basel, La Scintilla, Sinfonieorchester Basel, I Pomeriggi Musicali, Solisten wie Cecilia Bartoli, Giuliano Carmignola und Dirigenten wie Andrea Marcon, Dennis Russel Davies, Federico Maria Sardelli zusammengearbeitet.

Als musikalische Assistentin von Andrea Marcon, Korrepetitorin und Cembalistin war Magdalena Malec 2008-2010 bei den Opernproduktionen von Monteverdis „L’Orfeo“ und Vivaldis „Orlando Furioso“ am Theater Basel tätig.

2009 erschien ihre Doppel CD „The Forqueray Family“ mit den Werken für Cembalo solo und Kammermusik der Familie Forqueray (Label Brilliant Classics). Außerdem hat sie Rundfunkaufnahmen für WDR, ORF und Accent4 durchgeführt.

www.magdalenamalec.eu

(Biogram 2010)

Zwiń

MARKOWSKI MICHAŁ (PL) organy

Organista Michał Markowski jest laureatem I miejsca w III Ogólnopolskim Konkursie Młodych Organistów im. F. Karpińskiego w Białymstoku (2012) i wyróżnienia na VI Ogólnopolskim Konkursie Organowym w Olsztynie (2013). Ponadto otrzymał dwukrotne wyróżnienie w VIII i IX edycji Białostockiego Festiwalu Młodych Organistów. Michał Markowski jest absolwentem Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Białymstoku w klasie organów Marii Terleckiej, a obecnie studentem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie kierunku Muzyka Kościelna w klasie organów prof. Piotra Wilczyńskiego i dra Jarosława Wróblewskiego. Swoją wiedzę i umiejętności pogłębia, biorąc udział w wielu seminariach i kursach mistrzowskich, prowadzonych przez wybitnych artystów i pedagogów z Polski i z zagranicy. W Katedrze Wojska Polskiego w Warszawie odbywa staż liturgiczny i artystyczny. W duecie z Leszkiem Goreckim współpracuje od roku 2014.

(Biogram 2015)

Zwiń

MARKUSZEWSKI MICHAŁ (PL) Orgel

Geboren 1980 in Warschau, studierte von 1999 bis 2004 an der Warschauer Musikakademie „Frederic Chopin“ Orgel (Prof. J.Grubich) und Klavier (Prof. K.Gierżod).

2007 beendete er sein Orgelimprovisations-Studium an der Universität der Künste Berlin (Prof. W.Seifen) und erhielt 2008 das Konzertdiplom an der Hochschule für Musik in Würzburg (Prof. Ch.Bossert).

Er ist preisträger internationaler Orgelwettbewerbe: 2. Preis beim Wettbewerb polnischer Orgelmusik des 20. Jahrhunderts (Liegnitz 1998) und 1. Preis beim internationalen Wettbewerb der Orgelmusik in Rumia (2000). Außerdem bekam er die Auszeichnung für die beste Interpretation der Musik von J.S.Bach, verbunden mit einer Auszeichnung des Präsidenten der Stadt Danzig und den 3. Preis beim internationalen Wettbewerb in Zürich (2007). Im Jahre 2007 war er Stipendiat des Ministeriums für Kultur in Polen.

Michał Markuszewski konzertierte in Polen, Litauen, der Slowakei, Tschechien, Holland, England, in der Ukraine, Norwegen, Schweiz ausserdem an vielen wichtigen Spielorten in Deutschland (Stadthalle Wuppertal, Altenberger Dom, Bremer Dom, Stiftskirche Tübingen, Basilika Weingarten, Marienbasilika Kevelaer, Abtei Marienstatt, Maria Laach, Bottrop-OrgelPLUS, Audimax Bochum, Kaiser-Wilhelm-Gedächtnis Kirche in Berlin).

Er belegte Meisterkurse bei Guy Bovet, Aleksander Fiseyski, Julian Gembalski, Lorenzo Ghielmi, Jean Guillou, Bernhard Haas, Rudolf Innig, Olivier Latry, Heribert Metzger, Peter Planyawski, Martin Sander, Christopher Stembridge, Harald Vogel.

Sein besonderes Interesse gilt neben der modernen polnischen Orgelmusik der Orgelimprovisation. U.a. nahm er im Juli 2002 am Internationalen Improvisationswettbewerb in Nürnberg teil, weiterhin an Improvisationskursen in Bottrop, Altenberg, Berlin, Liegnitz und Kattowitz.

Er arbeitete zusammen mit ausgezeichneten Solisten, dem Polnischen Kammerchor „Schola Cantorum“ Danzig, „Camerata Varsovia“ sowie dem Orchester Camerata Janáček, Collegium instrumentale Bochum, Orchester Jeunesses Musicales.

Michał Markuszewski befasst sich ebenso mit Problemen der Erhaltung historischer Orgeln. Er ist Mitglied des ’Vereins zur Erhaltung und Erforschung schlesischer Orgeln’. Von ihm wurden mehr als 300 historische Orgeln in Polen dokumentiert. Er hat CD-Aufnahmen gemacht (Organum Classics, Label Harp, DUX), sowie Aufnahmen für den polnischen Rundfunk und TV.

Seine CD-Aufnahme an der historischen Orgel der reformierten Kirche in Warschuau (DUX 0707) wurde zum FRYDERYK Preis nominiert.

Michał Markuszewski war Initiator und verantwortlicher Leiter für die Renovierung der historischen Orgel der Firma Schlag & Söhne (1900) in der evangelisch-reformierten Kirche in Warschau, wo er seit 2004 als Organist arbeitet.

Er ist Künstlericher Leiter des Internationalen Orgelzyklus an der historichen Orgel der Firma Schlag & Söhne in der evangelisch-reformierten Kirche in Warschau.

Seit 2012 unterrichtet er Orgelimprovisation an der Frederic-Chopin-Musik-Universität in Warschau.

(Biogram 2016)

Zwiń

MARTON MIRA (PL) skrzypce

Mira Marton urodziła się 5 maja 2000 roku w Warszawie. W 2007 roku rozpoczęła naukę gry na skrzypcach w PSM I st. im. K. Kurpińskiego w Warszawie u Pani Anny Rzymyszkiewicz, od września 2010 kontynuuje naukę w klasie Pana Prof. Andrzeja Gębskiego. Od 2013 roku Mira jest uczennicą 0SM II st. im. Z. Brzewskiego w Warszawie. Jest laureatką krajowych i międzynarodowych konkursów solistycznych: Ogólnopolskiego Konkursu Vivaldi 331 (Wieliczka, 2009 – II nagroda); VI oraz VII Ogólnopolskich Spotkań Skrzypcowych im. prof. Mirosława Ławrynowicza w Płocku (2010 – I nagroda; 2014 – II nagroda ); VI Międzynarodowego Konkursu Prof. Wolfganga Marschnera,
(Niemcy, Hinterzarten, 2010 – II nagroda w kat. do lat 12); IV Międzynarodowych Spotkań Młodych Skrzypków im. prof. Mirosława Ławrynowicza w Płocku (2011 – III nagroda); Przesłuchań CEA Uczniów Klas Skrzypiec Szkół Muzycznych I st. (2011 – III miejsce); VI Konkursu im. Witolda Lutosławskiego dla Dzieci i Młodzieży (Warszawa, 2011 – I nagroda); IX Ogólnopolskiego Konkursu Skrzypcowego Pamięci A. Januszajtis ( Gdańsk, 2011 – IV nagroda); II oraz III Ogólnopolskiego Festiwalu Skrzypcowego w Kielcach
(2012 – I nagroda, 2014 – III nagroda); IX Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Skrzypków im.
S. Serwaczyńskiego w Lublinie (2014 – V nagroda). Zdobywa też nagrody w konkursach zespołów kameralnych – w tym roku otrzymała wraz z zespołem II miejsce w Ogólnopolskich Przesłuchaniach CEA Szkół Muzycznych II st. Od kilku lat uczestniczy w Międzynarodowych Kursach Muzycznych im. Z. Brzewskiego w Łańcucie oraz Międzynarodowej Akademii Muzycznej Stringtime NiederRhein w Goch, w Niemczech. Jako solistka i kameralistka występowała m.in.: w Sali Zamku Królewskiego w Warszawie, Sali Balowej Zamku w Łańcucie, Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, Audytorium Maximum UW, Teatrze „Kamienica”, a także w Niemczech i Holandii.

(Biogram 2015)

Zwiń

MATEJCIK MICHAL (SK & AT) Harfe

Neben seiner Ausbildung im Konzertfach Harfe an der Universität für Musik und Darstellende Kunst wo er sein Studium abgeschlossen hat, hat er an verschiedenen Meisterkursen u.a. bei Xavier de Maistre in Sapporo teilgenommen. Pädagogische Ausbildung genoss er am Nationalkonservatorium Bratislava.

Klassische Orchester- und Konzerterfahrung hat er unter Dirigenten Valery Gergiev, Heinrich Schiff, Johannes Wildner, Bertrand de Billy und Orchestern wie dem der Wiener Staatsoper, dem Wiener KammerOrchester gesammelt.

Neben seiner regelmäßigen internationalen Konzerttätigkeit verfügte er auch über eine jahrelange pädagogische Erfahrung. Nach Abschluss seines Studiums hat er mit großem Engagement an der Musikschule Meidling, an der Musikschule Laxenburg und auch privat unterrichtet (Konzertharfe, Volksharfe, Hakenharfe).

Es fasziniert ihn, zu sehen, wie ein Mensch musikalisch wächst und sich entwickelt. Er arbeitet gerne und oft kreativ; so haben viele seiner SchülerInnen erfolgreich an Wettbewerben teilgenommen und teils mit eigens von ihm komponierten Stücken diese auch gewonnen. Sein Unterrichtsspektrum umfasst sowohl klassische, als auch moderne Werke bzw. „Crossover“Musik.

Ergänzend dazu ist er auch mit großer Begeisterung im Bereich der Volksmusik und Popularmusik tätig, mit George Michael und Il Divo auf Europa Tournee gegangen und hatte die große Ehre, als Teil des Österreich Konzertes von Depeche Mode zu spielen.

(Biogram 2015)

Zwiń

Der lyrische Tenor Markus Miesenberger erhielt seine Ausbildung als Sänger in Wien bei KS Robert Holl, Sebastian Vittucci und Gertrude Schulz sowie in den Fächern Violine und Barockviola in Salzburg, Linz und Wien. Weitere Gesangstudien führten ihn unter anderem zu Norbert Ernst und Kai Wessel.

Auftritte als Konzert, – Lied- und Opernsänger führten den Künstler durch ganz Österreich, in bedeutende europäische Musikzentren und auch nach Mexiko. So war und ist er neben regelmäßigen Auftritten im Wiener Musikverein und im Wiener Konzerthaus zu Gast bei zahlreichen Festivals (Instituto Nacional de Bellas Artes Mexico City, Festival Oude Muziek Utrecht, MA Festival Brügge, Styriarte, Carinthischer Sommer, Schubertiade Dürnstein, Brucknerfest Linz, Händel- Festspiele Halle, Musica antiqua des bayerischen Rundfunks in Nürnberg, Philharmonie Breslau). Er musiziert unter der Leitung namhafter Dirigenten wie Pierre Andre Valade, Ralf Weikert, Andrés Orozco-Estrada, Gunar Letzbor und Rubén Dubrovsky mit Ensembles wie Ars Antiqua Austria, Bach Consort Wien, den Wiener Streichersolisten, dem Wroclaw Baroque Orchestra und der Slowakischen Philharmonie.

Auf der Opernbühne ist Markus Miesenberger vor allem in Rollen des Mozart-Fachs, in Barockopern und mit Partien des 20. Jahrhunderts bzw. mit zeitgenössischer Musik zu erleben. Engagements führten ihn an die Neue Oper Wien, an das Linzer Landestheater, an das Stadttheater Bozen und zu den Tiroler Festspielen. Im Sommer 2014 verkörperte er in Mozarts „Cosi fan tutte“ die Rolle des Ferrando bei den Opernfestspielen Bad Hersfeld. Aktuelle Opernengagements 2016 führen ihn im Sommer mit „Der geliebte Adonis“ von Reinhard Keiser auf Schloss Greinburg.

2011 gewann er den Franz Joseph Aumann Preis für Neuentdeckungen und innovative Interpretation von Barockmusik beim internationalen H.I.F. Biber Wettbewerb.

Verschiedene CD-Produktionen und zahlreiche Rundfunkübertragungen stehen ebenso im Mittelpunkt seines künstlerischen Wirkens. So erschien im Herbst 2012 beim Label Challenge Classics die Aufnahme „Pro Adventu“, bestehend aus Werken von Gregor Werner mit dem Barockensemble Ars Antiqua Austria unter der Leitung von Gunar Letzbor.
Aktuelle Neuerscheinung 2016 ist die Solo CD „Kriegsgeschichten – Musikalisch türckischer Eulenspiegel“ von Georg Daniel Speer mit Ars Antiqua Austria erschienen bei PANCLASSICS in Koproduktion mit BR Klassik.

(Biogramm 2018)

Zwiń

NOWAKOWSKA URSZULA (PL) harfa

Urszula Nowakowska jest absolwentką Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie harfy prof. Urszuli Mazurek. Uczestniczy­ła w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Isabelle Moretti, Kumiko Inoue, Hel­gę Storck, Ursulę Holliger oraz Isabelle Perrin, a także w warsztatach interpretacji jazzo­wej Jakeza Francois, Parka Stickney’a i Evelyn Huber. Swoje umiejętności doskonaliła na studiach podyplo­mowych pod kierunkiem prof. Urszuli Mazurek.
Jako solistka zadebiutowała wykonaniem Koncertu D-dur J. Ch. Bacha w Filharmonii Narodowej w War­szawie w 1996r. W 2001r. była członkiem European Festival Orchestra, towarzyszącej zespołowi YES w tournee po Europie. W lipcu 2006r. grała ze słynnym wykonawcą muzyki hip-hop, Kanye Westem, na Fe­stiwalu Open’er w Gdyni. W czerwcu 2008 roku brała udział w koncercie Sinfonii Varsovii z Nigelem Ken­nedy, część jednego z utworów wykonując w duecie ze słynnym skrzypkiem. Towarzyszyła w orkiestrze wielu znanym solistom, takim jak Placido Domingo. Występowała także w programach telewizyjnych ta­kich jak „Kawa czy herbata” (z Krzysztofem Kolber­gerem) i „Bądź mistrzem” (z Robertem Korzeniow­skim).
Obecnie artystka występuje solo, w zespołach kame­ralnych, w orkiestrach oraz z chórami, wykonując za­równo muzykę klasyczną, jak i rozrywkową, a także prawykonania twórczości młodych kompozytorów polskich oraz muzykę filmową. Gra na koncertach oraz na różnego rodzaju uroczystościach, takich jak przyjęcie wydane przez prezydenta RP w dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej czy wręczenie nagród mi­nistra kultury.

(Biogram 2009)

Zwiń

Wiesław Ochman (* 6. Februar 1937 in Warschau) ist ein polnischer Opernsänger (Tenor). Der Gesangsunterricht war für Ochman zunächst eine Freizeitbeschäftigung, der er während seines Ingenieurstudiums nachging; er wurde aber professionell von Gustaw Serafin und Sergiusz Nadgryzowski ausgebildet. Danach schlug er eine Opernlaufbahn ein. Seinem Debüt in Bytom 1960 als Edgardo in Lucia di Lammermoor von Gaetano Donizetti folgten dort drei weitere Jahre, bis er 1964 an das Opernhaus seiner Heimatstadt Warschau engagiert wurde. Ende der 1960er-Jahre begann dann seine internationale Karriere, die ihn an die Staatsoper Berlin, an die Covent Garden Opera London, die Grand Opéra Paris und nach Prag führte. Mehrmals gastierte er an der Hamburger Staatsoper. Außerdem sang er bei den Festspielen in Glyndebourne und Salzburg, wobei er sein Repertoire um Mozartpartien erweiterte. In einer Fernsehverfilmung von Franz Lehárs Der Zarewitsch trat er an der Seite von Teresa Stratas auf.

Weitere Engagements erhielt er an der Wiener Staatsoper, an das Bolschoi-Theater Moskau, nach Genf, Chicago, San Francisco und schließlich auch an die Metropolitan Opera New York, deren festes Ensemblemitglied er 1975 wurde. Hier wurde er vor allem im slawischen Fach eingesetzt. Gastspiele führten ihn bis in die 1990er-Jahre wieder nach Hamburg und an die Deutsche Oper Berlin.

CD Aufnahmen (Auswahl)
Dvořák: Rusalka (Rolle: Prinz) – Supraphon
Dvořák: Armida (Rolle: Rinald) – Orfeo
Dvořák: Stabat Mater – Deutsche Grammophon
Janáček: Jenůfa (Rolle: Laca) – Decca
Janáček: Jenůfa (Rolle: Laca) – BIS
Lehár: Der Zarewitsch (Rolle: Zarewitsch) – Philips
Moniuszko: Halka (Rolle: Jontek) – CPO
Moniuszko: Das Gespensterschloss (Rolle: Stefan) – Muza
Mozart: Idomeneo (Rolle: Idomeneo) – Deutsche Grammophon
Mozart: Requiem – Deutsche Grammophon
Mozart: Waisenhausmesse – Deutsche Grammophon
Penderecki: Requiem – Philips
Prokofjew: Krieg und Frieden (Rolle: Pierre) – Erato
Strauss: Salome (Rolle: Narraboth) – EMI
Strauss: Salome (Rolle: Narraboth) – Deutsche Grammophon
Szymanowski: König Roger (Rolle: Hirte) – Naxos
Tschaikowski: Pique Dame (Rolle: Hermann) – Sony
Verdi: Requiem – Muza
Portrait: The Best of Ochman – Muza
Arie z oper słowiańskich / Slawische Opernarien – Tonpress

(Biogram 2013)

Zwiń

ORLOW TOMASZ (PL) organy

Tomasz Orlow urodził się w 1974 roku w Jaśle. W latach 1993-1998 studiował w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, w klasie organów prof. J. Gembalskiego, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. W latach 1999/2000, jako stypendysta Fundacji Kultury, doskonalił swoje umiejętności improwizatorskie w Robert-Schumann-Musikhochschule w Düsseldorf, w klasie improwizacji organowej prof. Wolfganga Seifena. Tomasz Orlow jest zwycięzcą III Międzynarodowego Konkursu Organowego im. J. P. Sweelincka w Gdańsku w roku 1997, gdzie uzyskał II nagrodę (pierwszej nie przyznano) oraz laureatem I Międzynarodowego Konkursu Organowego w Warszawie w 1997 roku (wyróżnienie). W roku 2005 obronił rozprawę doktorską zatytułowaną Improwizacja jako sztuka kreatywna w aspekcie repliki, rekonstrukcji i interpretacji dzieła muzycznego i otrzymał tytuł doktora sztuki muzycznej przyznany przez Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Artysta prowadzi żywą działalność koncertową w kraju i za granicą związaną przede wszystkim z upowszechnianiem sztuki improwizacji organowej i fortepianowej (nagrania CD improwizowanych koncertów live). Jest również interpretatorem współczesnej muzyki organowej, biorąc aktywny udział w prawykonaniach dzieł najnowszych. Współpracuje z zespołem „Camerata Silesia”, realizując projekty muzyczne i muzyczno-teatralne. Tomasz Orlow jest pracownikiem Instytutu Muzyki Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Wykłada interpretację literatury organowej, improwizację i organoznawstwo. Poświęca się również pracy organmistrzowskiej i organologicznej (badawczej i dokumentacyjnej) realizując projekty konserwatorskie i rekonstrukcyjne zabytkowych instrumentów.

(Biogram 2012)

Zwiń

OSPINA RAMIREZ ANA MARIA (KOL & AT) organy

Kolumbijska pianistka i organistka Ana María Ospina Ramírez pochodzi z Bogoty. Studiowała na wydziale muzycznym Universidad Nacional de Colombia, a także inżynierię elektroniczną na Universidad Santo Tomas de Aquino. Ukończyła też studia magisterskie w dziedzinie telekomunikacji na Universidad de los Andes. Od 2008 roku mieszka w Austrii, gdzie grę na organach i klaweynie doskonali na wiedeńskim Universität für Musik und darstellende Kunst w klasie profesorów Martina Haselböcka i Wolfganga Glüxama. Artystka brała udział w licznych kursach mistrzowskich w klasach takich pedagogów jak Pascal Marsault, Christian Schmitt, Ludger Lohman und Jürgen Essl. Koncertowała w wielu stanach ojczystej Kolumbii, ma na swoim koncie także występy na festiwalach w Austrii i w Turcji.

(Biogram 2011)

Zwiń

PAZURA RADOSŁAW (PL) aktor

Radosław Pazura – urodzony w 1969 roku aktor filmowy, telewizyjny i teatralny. Dzieciństwo spędził w małej miejscowości Niewiadów gdzie rozwijał zainteresowania sportowe. Naukę i sportowe pasje kontynuował w LO w Tomaszowie Mazowieckim. Tu również ujawnił się jego talent aktorski. Z dużym powodzeniem brał udział w licznych konkursach recytatorskich i w przedstawieniach amatorskiego kółka teatralnego.

Z powodzeniem zdał do Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.
Już na pierwszym roku dostał propozycję zagrania niewielkiej roli w filmie Jacka Bromskiego, pt. „1968. Szczęśliwego Nowego Roku“. To z kolei zaowocowało otrzymaniem głównej roli w filmie Juliusza Machulskiego, pt. „Szwadron“. Półroczny okres zdjęciowy spowodował, że aktor przeszedł na indywidualny tok nauczania, dzięki czemu już po trzecim roku ukończył studia.
W tym czasie zdążył zagrać w kilku produkcjach filmowych takich jak: „Pożegnanie z Marią“ Filipa Zylberta, „Oczy niebieskie“ Waldemara Szarka czy „Nowe przygody Arsena Lupina“ Alaina Nahuma oraz obronił pracę magisterską i otrzymał tytuł magistra sztuki. Pracę dyplomową zaliczył rolami Jeremina w filmie „Szwadron“ Juliusza Machulskiego oraz Clifa w przedstawieniu „Miłość i gniew“ w reżyserii Krzysztofa Kolbergera.

Do tej pory zaistniał w kilkudziesięciu filmach kinowych i telewizyjnych oraz spektaklach Teatru TV.
W dorobku ma zarówno role komediowe („Chłopaki nie płaczą” Olafa Lubaszenki) jak i dramatyczne („Moja Andżelika” Stanisława Kuźnika), kostiumowe
(„Szwadron” Juliusza Machulskiego) i na wskroś współczesne („Sfora” Wojciecha Wójcika), przedsięwzięcia artystyczne („Wielki tydzień” Andrzeja Wajdy) i hity komercyjne („Psy2”, „Operacja Samum” czy „Demony wojny” Władysława
Pasikowskiego”). Jego niezwykłą wszechstronność doceniło wielu wybitnych reżyserów, zarówno polskich (m.in. Jan Łomnicki, Maciej Wojtyszko, Maciej Ślesicki, Marek Koterski, Waldemar Szarek, Sławomir Idziak, i in.) oraz zagranicznych
(Oliver Hierschbiegel, Wolfgang Panzer, Jerry Flynn).

Znany jest również z seriali telewizyjnych. Ma ich na koncie kilkanaście, m.in. : „Pogranicze w ogniu”, „Boża podszewka”, „13 posterunek”, „Policjanci”, „Sfora”, „Fala zbrodni”, „Na Wspólnej”, „Na dobre i na złe”, „M jak miłość”, „Linia życia”, ”Prawo Agaty” „Hotel 52”, „Wszystko przed nami” ,Ojciec Mateusz”, „Komisarz Alex”.

(Biogram 2018)

Zwiń

PIĘTAK TOMASZ (PL & AT) baryton

Tomasz Piętak pochodzi ze Skarżyska Kamiennej. Jest absolwentem warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w klasie organów prof. Joachima Grubicha oraz w klasie śpiewu solowego prof. Jerzego Artysza. Jego repertuar obejmuje głównie pieśni, a także muzykę sakralną począwszy od kantat Bacha, poprzez dzieła oratoryjne i msze klasyków wiedeńskich, aż po kompozycje współczesne. Tomasz Piętak ma na swoim koncie występy z takimi orkiestrami jak: Sinfonia Varsovia, Capella Bydgostiensis, Orkiestra Filharmonii Dolnośląskiej, Orkiestra Koncertowa Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego oraz z Chórem Chłopięcym i Męskim przy Uniwersytecie Muzycznym F. Chopina w Warszawie, z którym koncertował na festiwalach w Polsce, Norwegii i Niemczech. Nagrywał dla Radia i Telewizji. W latach 2004-2009 współpracował z Warszawską Operą Kameralną, występując w operach Giaccomo Rossiniego (Fiorello w „Il Barbiere di Siviglia“) i polskiego kompozytora – Karola Kurpińskiego. Równolegle pracował na stanowisku kantora i organisty w Kościele Akademickim św. Anny na warszawskiej Starówce.
Od roku 2009 Tomasz Piętak doskonali swe umiejętności wokalne na Universtität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu w klasach śpiewu profesorów Roberta Holla i Petera Edelmanna. W Wiedniu artysta kreował rolę Orestesa w operze Ch.W. Glucka „Ifigenia na Taurydzie“, oraz rolę tytułową w „Weselu Figara“ W.A. Mozarta, wystawianą w wiedeńskim teatrze zamkowym Schönbrunn. Tomasz Piętak jest laureatem szóstej edycji programu stypendialnego Ministra Kultury „Młoda Polska“ i II nagrody w I Międzynarodowym Konkursie Pieśni w Sofii (2009).

(Biogram 2011)

Zwiń

PLIGOVKA VLADISLAV (BY) bajan

Vladislav Pligovka urodził się w 1986 roku na Białorusi, w jedym z najstarszych miast tego regionu – w Połocku. W wieku lat pięciu rozpoczął swoją przygodę z muzyką pobierając lekcje gry na bajanie (rodzaj akordeonu). Od tego momentu przez długi czas młody muzyk uczył się pod kierunkiem doświadczonego profesora – Michaiła Ivaszkina. To właśnie jemu zawdzięcza Vlad Pligovka odkrycie talentu i pracę nad jego rozwojem .

Pierwszy sukces artysty nie kazał na siebie czekać. W 1993 roku, w wieku lat siedmiu Vladislav podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki w Sankt Petersburgu mały akordeonista okazał się pierwszym w historii muzykiem, który w tak młodym wieku wykonał ‘Album Dzięcięcy’ Piotra Czajkowskiego, momentalnie zyskując sobię rozgłos i należne uznanie.

Vladislav Pligovka ukończył konserwatorium muzyczne w Nowopołocku, gdzie ucząc się pod okiem swego doskonałego nauczyciela odnosił kolejne sukcesy na estradach całej Europy. W roku 2006 artysta rozpoczął wyższe studia na Białoruskiej Państwowej Akademii Muzycznej w Mińsku w klasie akordeonu zasłużonego artysty Nikołaja Sevriukova, który wykształcił wielu utalentowanych muzyków.

Vladislav Pligovka odniósł sukcesy na następujących konkursach krajowych I zagranicznych: the winner of the international and republican competitions: III miejsce na Międzynaarodowym Konkursie im. V. Andeevej w Sankt Petersburgu w Rosji (1994), I miejsce na III Międzynarodowym Konkursie im. N. Beloborodowa w Tuli w Rosji (1995), I miejsce w Konkursie im. I. Zhinovitcha w Bobrujsku na Białorusi (1996), I nagroda na IV Międzynarodowym Konkursie im. N. Beloborodowa w Tuli w Rosji (1997), II nagroda i srebrny medal na I Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym im. G. Shenderyova we Władywostoku w Rosji (1997), I miejsce w XXXV Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Klingental w Niemczech (1998), I nagroda w Międzynarodowym Konkursie ‘Baltica-Harmonica’ w Sankt Petersburgu w Rosji, w kategorii ‘Novel Performance’ (1999), II nagroda w Międzynarodowym Konkursie ‘Baltica-Harmonica’ w Sankt Petersburgu w Rosji, w kategorii ‘Academic Genre’ (1999), II miejsce na V Międzynarodowym Konkursie im. N. Beloborodowa w Tuli w Rosji (2000), II nagroda na XXXVIII Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Klingental w Niemczech (2001), I miejsce na V Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Wilnie na Litwie (2002), Grand Prix na VI Międzynarodowym Konkursie im. N. Beloborodowa w Tuli w Rosji (2003), II miejsce na XLI Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Klingental w Niemczech (2004), Brązowy medal w konkursie ‘Jocurilor Delfice pentru Tineret ale CSI, editia 2.’ w Kiszyniowie w Mołdawii (2004), I nagroda w IV Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym i Bajanowym ‘Głosy Wiosny’ w Moswie w Rosji (2005), Grand Prix w Krajowym Konkursie im I. Zhinovitcha w Lidzie na Białorusi (2006), Srebrny medal w konkursie ‘Jocurilor Delfice pentru Tineret ale CSI, editia 3.’ w Astanie w Kazachstanie (2006), I nagroda w międzynarodowym konkursie ‘Grand Prix Montrond’ we Francji (2007), I nagroda w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym im. I. Zhinovitcha w Mińsku na Białorusi (2007), I nagroda na II międzynarodowym konkursie ‘AccoHoliday’ w Kijowie na Ukrainie (2007), I miejsce na XLIV Międzynarodowym Konkursie w Klingental w Niemczech (2007), III miejsce na XLV Międzynarodowym Konkursie w Klingental w Niemczech (2008); I miejsce na międzynarodowym konkursie ‘International Pacific Piano Accordion Championship’ w Sydney w Austrialii (2008); Grand Prix podczas XIII międzynarodowego konkursu ‘HOPES, TALENTS, MASTERS’ w Bułgarii (2008), I nagroda na międzynarodowym konkursie ‘CITTA DI CASTELFIDARDO’ we Włoszech (2008), I nagroda w XVI międzynarodowym konkursie ‘COUPE MONDIALE’ w Glasgow w Szkocji (2008).

Vladislav Pligovka brał udział w następujących festiwalach muzycznych: The International Festival of Music (Sankt Petersburg, Rosja, 1993), 1st International Forum of Creative Youth ‘The 21st century Hope Music’ (Mińsk, Białoruś, 2006), VII Białoruski Festiwal Muzyki Kameralnej ‘Muzyka w Nieświeżu (Białoruś, 2002), XX Międzynarodowy Festiwal Muzyki Bajanowej i Akordeonowej w Sankt Petersburgu (Rosja, 2004), Międzynarodowy Festiwal Muzyczny ‘Mińska Wiosna’ (Białoruś, 2005), XVII Międzynarodowy Festiwal ‘Aktorzy Akordeonu’ (Kragujevac, 2007), Dni Kultury Białoruskiej w Tadżykistanie (Duszanbe, Tadżykistan, 2007), Międzynarodowy Festiwal Bajanistów i Akordeonistów w Pekinie (Chiny, 2007), Międzynarodowa Szkoła Akordeonowa w Sankt Petersburgu (Rosja, 2007), Międzynarodowy Festiwal Bajanistów i Akordeonistów w Bratysławie (Słowacja, 2007 i 2009), Międzynarodowy Festiwal Bajanistów i Akordeonistów ‘FOLEFEST’ w Castelo Branco (Portugalia 2009).

(Biogram 2010)

Zwiń

PRADZED VERANIKA (BY) cymbały białoruskie

Veranika Pradzed urodziła się w roku 1985 w Mińsku na Białorusi. W 2009 roku ukończyła z wyróżnieniem Państwową Białoruską Akademię Muzyczną w klasie cymbałów Prof. E.P. Gladkova. Artystka jest zwyciężczynią trzech konkursów na Białorusi i ośmiu konkursów międzynarodowych. Ostatnią swoją nagrodę zdobyła na XIV Konkursie Muzyki Współczesnej w Krakowie, w roku 2010.
Veranika Pradzed aktywnie propaguje twórczość rodzimych kompozytorów, którzy piszą z myślą o białoruskich cymbałach. Ma w repertuarze utwory i prawykonania takich kompozytorów jak: D. Smolsky, G. Gorelova, S. Kortes, V. Kopytko, V. Kuznetsov, V. Kurjan, V. Vojtik czy L. Shleg.
Artystka ma na swoim koncie występy w salach filharmonicznych. Koncertuje z Białoruską Orkiestrą Symfoniczną pod dyrekcją A. Anissimova, dając się poznać publiczności międzynarodowej, w tym polskiej i rosyjskiej. (Występ w Filharmonii Narodowej w Warszawie, 08.10.2009; i w Moskwie: the Columned Hall of the House of the Unions, 30.04.2010).
Veranika Pradzed wykłada na Państwowej Białoruskiej Akademii Muzycznej i na Państwowym Uniwersytecie Sztuki I Mińsku na Białorusi. Jest autorką fachowej literatury na temat cymbałów białoruskich.

(Biogram 2010)

Zwiń