PROGRAM

Julian Gembalski (*1950)
Fantazja „Veni Creator” (improwizacja)

Franςois Roberday (1620-1690)
Fugue 2e et caprice

Alexandre Guilmant (1837-1911)
Méditation – Priere
Marche sur un theme de Haendel, op. 15

Julian Gembalski
Wariacje na temat pieśni do Matki Boskiej (improwizacja)

Cesar Franck (1822-1890)
Sortie F-dur z cyklu „L’Organiste”

Julian Gembalski
Tryptyk na Niedzielę Trójcy Świętej (improwizacja)

O WYKONAWCY:

JULIAN GEMBALSKI (PL) organy. Artysta urodził się w 1950 r. w Siemianowicach Śląskich. Edukację muzyczną odbywał w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach, gdzie ukończył z wyróżnieniem klasę fortepianu prof. Wandy Uszok. Gry organowej uczył się najpierw u organisty Katedry Chrystusa Króla w Katowicach, Stanisława Kopernoka, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, w klasie organów Henryka Klaji. Ukończył także Wydział Kompozycji i Teorii (dyplomy obu specjalności z wyróżnieniem w 1975 r.). W 1978 r. odbył kurs mistrzowski u prof. Flor Peetersa w Mechelen (Belgia) a w latach 1979-80 studiował w Paryżu, pod kierunkiem Andre Isoir’a i Michela’a Chapuis (organy) oraz Jean’a Saint-Arroman (muzykologia). Prowadzi ożywioną działalność artystyczną, naukową i pedagogiczną. Występował z koncertami w całej Europie oraz w USA, nagrywał dla Polskiego Radia (m.in. seria „Antologia Organów na Górnym Śląsku”, gdzie zarejestrował 90 organów regionu) i telewizji. Nagrał ponad 45 płyt CD, w tym siedem z sopranistką Elżbietą Grodzką-Łopuszyńską. Jest laureatem I nagród w konkursach improwizacji fortepianowej w Gdańsku i Nowej Rudzie oraz improwizacji organowej w Weimarze, a także wielu innych nagród, (m.in. nagrody „Orfeusza” XXXVIII Festiwalu „Warszawska Jesień”, nagrody im. Wojciecha Korfantego, im. Stanisława Ligonia, nagrody Arcybiskupa Katowickiego „Lux ex Silesia”, nagrody „Śląski Szmaragd” Biskupa Ewangelicko-Augsburskiego; odznaczony przez Papieża Jana Pawła II medalem „Pro Ecclesia et Pontifice”). Honorowy Ślązak Roku, Honorowy Obywatel Miasta Sejny i Powiatu Bieruńsko-Lędzińskiego. Autor wielu prac z zakresu historii organów na Śląsku, problematyki ochrony i konserwacji organów zabytkowych, a także projektant wielu instrumentów. Profesor Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie prowadzi klasę organów i kieruje Katedrą Organów i Muzyki Kościelnej. W latach 1996-2002 był Rektorem swej macierzystej uczelni. Od wielu lat jest też Archidiecezjalnym Wizytatorem Organów i Organistów. W 2004 roku założył pierwsze w Europie Środkowej Muzeum Organów.

Mniej

PROGRAM

Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Fantazja – Concerto G-dur BWV 571
Allegro
Adagio
Allegro

Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788)
Sonata g-moll na obój i basso contino
Adagio
Allegro
Vivace

Sonata g-moll Wq 70
Allegro moderato
Adagio
Allegro

Johann Ludwig Krebs (1730-1780)
Fantazja g-moll na obój i organy

Johann Sebastian Bach 
Chorał „Wachet auf, ruft uns die Stimme“ BWV 645

Sonata g-moll na obój i organy BWV 1020
Allgro
Adagio
Allegro

O WYKONAWCACH:

SUSKE KATHARINA (AT & CH) – obój barokowy. Edukacja artystki rozpoczęła się w jej rodzinnym mieście Grazu (Austria), gdzie z wyróżnieniem ukończyła studia na flecie blokowym w Musikhochschule Graz. Następnie odbyła studia pod kierunkiem Pedro Memmelsdorffaw Scuola Civica w Mediolanie (Włochy). Następnie artystka kształciła się w Wiedniu, gdzie odbyła studia na oboju barokowym w Musikhochschule Wien w klasie Hansa Petera Westermanna oraz w Royal Conservatory Den Haag (Holandia) z profesroem Ku Ebbinge. W roku 2003 była stypendystką rządu Szwajcarii w Nowym Jorku (USA).
Katharina Suske jest założycielką i dyrektorem artystycznym zespołu muzyki dawnej pod nazwą “Die Freitagakademie” w Bernie (Szwajcaria). Z zespołem tym prowadzi od 2001 roku serie koncertów pod nazwą “Freitagskonzerte”, które regularnie odbywają się w muzeum sztuki (Kustmuseum) w stolicy Szwajcarii. Oprócz działalności z własnym zespołem, artystka występuje jako oboistka barokowa i flecistka (flet blokowy) z najważniejszymi na scenie barokowej formacjami muzycznymi, wśród których warto wymienić: Akademie für Alte Musik Berlin, Drottningholms Baroque Ensemble, Wiener Akademie, Concilium Musicum Wien, Les talens lyriques, Münchner Hofkapelle, La Scintilla, I barocchisti, London baroque czy Ensemble 415 pod dyrekcją takich osobowości jak np. Nikolas Harnoncourt, Clara Banchini czy William Christi. Katharina Suske nagrywa także solo. Wśród jej płyt na uwagę zasługują następujące produkcje: 2000 – J. G. Janitsch: Chamber music / Die Freitagsakademie (Co-produkcja Swiss broadcasting corporation i DRS2/ Sonimex); 2001 – J. S. Bach: Concertos / Die Freitagsakademie (ORF EDITION ALTE MUSIK); 2004: J. S. Bach: Wedding cantatas / Die Freitagsakademie, with Susanne Rydén, soprano (ORF EDITION ALTE MUSIK); 2008 – J.S. Bach / Suffi: (Cantatas by Bach combined with Suffi-music/ pod dyrekcją H. Griffithsa); 2009 – Travelogues of Italy.

URBANIAK KRZYSZTOF (PL) – organy. Artysta jest absolwentem warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w klasie organów prof. Józefa Serafina oraz w klasie klawesynu prof. Leszka Kędrackiego. Ukończył także Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie w klasie organów prof. Ludgera Lohmanna oraz w klasie klawesynu prof. Jörga Halubka (Künstlerische Ausbildung i Konzertexamen). Jest kierownikiem Katedry Organów i Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, w której prowadzi swoją klasę organów. Jest także adiunktem w Katedrze Organów Akademii Muzycznej w Krakowie. Zdobył liczne nagrody na międzynarodowych konkursach organowych, były to między innymi: I nagroda – Międzynarodowy Konkurs Organowy im. Arpa Schnitgera (Brema, 2010), I nagroda – Międzynarodowy Konkurs Organowy im. Willema Hermansa (Pistoia, 2009), II nagroda – Międzynarodowy Konkurs Organowy im. Franza Schmidta (Kitzbühel, 2006), II nagroda – Międzynarodowy Konkurs Organowy im. Petra Ebena (Opava, 2004), I nagroda – V Konkurs Polskiej Muzyki Organowej (Legnica, 2002). Juror konkursów organowych (m.in. Internationaler Gottfried-Silbermann-Wettbewerb – 2017, International Schnitger Organ Competition – 2015, II Międzynarodowy Konkurs Organowy „W kręgu europejskich organów barokowych” – 2014). Ma na swoim koncie publikacje solowych płyt CD dla wydawnictw niemieckich. W sezonach 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016 pełni funkcję artysty w rezydencji Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina. W latach 2013-2016 pełnił funkcję rzeczoznawcy do spraw zabytkowych organów przy Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej. Jest ponadto założycielem i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Pasłęku oraz kuratorem organów Filharmonii Łódzkiej im. Artura Rubinsteina.

Mniej

PROGRAM

Georg Friedrich Händel (1685-1759)
Suita D-dur „Watermusic” HWV 341
Uwertura
Allegro
Aria
Bourrèe
March

Henry Purcell (1659-1695)
Music For A While

Henry Purcell
Sound The Trumpet

Felix Mendelssohn Bartholdy (1809-1847)
Preludium i fuga c-moll op.37 nr 1

Felix Mendelssohn Bartholdy
Ave maris stella (Antyfona maryjna)

Jacques Bondon (1927-2008)
Lever du jour [Wschód słońca]

Piotr Tabakiernik (*1986)
Lux aeterna

Robert Kovács (*1976)
Improwizacja

Georg Friedrich Händel
Eternal Source Of Light Divine

O WYKONAWCACH:

HASELBERGER INGRID (Austria / Klosterbeuburg) – sopran. Ingrid Haselberger urodziła się w Wiedniu. Studia wokalne ukończyła w Wyższej Szkole Muzycznej w swoim rodzinnym mieście w klasie śpiewu prof. Hildy Rössel-Majdan. Wśród profesorów, którzy wpłynęli na dalszy rozwój sopranistki warto wymienić także takie nazwiska jak Walter Berry, Julia Hamari, Paul Hamburger, Carol Byers czy Oskar Hillebrandt. W trakcie swojej kariery wokalnej Ingrid Haselberger współpracowała z wieloma znaczącymi dyrygentami i zespołami austriackimi takimi jak: Klangforum Wien, Artis-Quartett, Soliści Filharmoników Wiedeńskich, a także z zespołem Les Menestrels, Pierrot Lunaire, Barock & Co. Z tymi formacjami muzycznymi występowała w takich salach koncertowych jak wiedeński Konzerthaus, sala wiedeńskiej Musikverein, w Brucknerhaus w Linzu, w Congress Innsbruck, a także w ważnych salach koncertowych czy świątyniach w Niemczech, we Francji, we Włoszech, w Luksemburgu, w Szwajcarii czy w Chinach. Predyspozycje głosowe Ingrid Haselberger pozwalają jej poruszać się w muzyce od baroku do współczesności. W jej repertuarze koncertowym znajdują się dzieła barokowe: kantaty A. Vivaldiego, J.J. Fuxa, G.F. Händela, G.Ph. Telemanna, a także mniej znanych kompozytorów jak Reinhard Keiser czy Christoph Graupner – lecz przede wszystkim dominuje muzyka J.S. Bacha. Ingrid Haselberger znakomicie porusza się w repertuarze sakralnym wiedeńskiego klasycyzmu: jest regularnie zapraszana do wykonywania partii sopranu w licznych mszach Mozarta, Haydna czy Beethovena w tak ważnych centrach muzyki sakralnej Wiednia jak Katedra św. Stefana czy kościół Augustianów w Wiedniu. Śpiewaczka występuje też w kościołach ewangelickich w Wiedniu, a także ma na swoim koncie wykonania w kościele św. Tomasza w Lipsku. Kolejną dziedziną aktywności artystycznej Ingrid Haselberger jest muzyka XX wieku i muzyka współczesna. Sopranistka wykonuje dzieła takich kompozytorów ubiegłego stulecia jak Viktor Ullmann, Ernst Krenek, Eric Zeisl, Egon Wellesz, a także występuje z programami dzieł współczesnych kompozytorów takich jak Akos Banlaky, Franz Schreyer, Thomas H. Schuler, Richard Dubugnon czy Christian Ofenbauer. Ma na swoim koncie wiele prawykonań operowych takich twórców jak Otto M. Zyrkan (opera „Der Kriminalkommissar“), Jury Everhartz (na deskach Wiener Jugendstiltheater). Prawykonywała też operę „Die schöne Wunde“ Georga Friedricha Haasa (w ramach festiwalu Bregenzer Festspiele), a także operę „Der Heinrich aus der Hölle“ Gernota Schedlbergera i Kristiny Tornquist. Ingrid Haselberger jest również angażowana przez takie instytucje i organizacje jak Wiener Volksoper, lato operowe w Steinbruch St.Margarethen oraz przez Sirene-Operntheater w Wiedniu.

KOMLÓSSY GÁBOR (Węgry / Budapeszt) – trąbka. Artysta urodził się w roku 1979 w Budapeszcie (Węgry), gdzie rozpoczął swoją udukację muzyczną pod okiem takich profesorów jak: Gabriella Losonczi, Ede Inhoff, Eva Nagyivan. W latach 1993-1998 studiował na Konserwatorium Muzycznym im. Béli Bartóka w klasie Atilli Simona, a następnie w Akademii Muzycznej im. F. Liszta w klasie trąbki prof. Fridgyes Varasdy’ego uzyskując dyplom solistyczny i pedagogiczny w roku 2003. Gábor Komlóssy doskonalił swe umiejętności w Austrii, na studiach podyplomowych w wiedeńskiej Akademii Muzycznej (obecnie UMDW) w klasie trąbki Carole D. Reinhart, Leonharta Paula. Do jego pedagogów i mentorów należą tacy artyści jak: Tamas Velenczei, Gabor Tarkovi, Mark Gould, Bo Nilsson, Fred Mills, Max Sommerhalder, Niklas Eklund, Heinrich Bruckner, Markus Stockhausen and Reinhold Friedrich. Gábor Komlóssy jest zwycięzcą wielu nagród w konkursach międzynarodowych. Otrzymał: złoty medal w kategorii „Excellent- á l’unanimité du Jury” w ramach Europejskiego Konkursu Gry na Trąbce w Luksemburgu, w roku 2001; nagrodę „Prix Européen d’Encouragement” przyznaną przez Pro Europa Cultural Foundation  w Strasburgu, w toku 2001; II nagrodę „ex aequo” w konkursie International Trumpet Guild (ITG) Conference Trumpet Solo Competition w Fort Worth w Texasie (USA) w roku 2003. Był dwukrotnym stypendystą nagrody im. Annie Fischer w roku 2007 i 2008. Jako solista wykonywał dzieła Bacha i Haendla na trąbce piccolo i trąbce barokowej z topwarzyszeniem takich zespołów jak węgierskie Budapest String Orchestra, Budapest Baroque, Savaria Baroque, Sonatores Pannoniae, a także Rheinische Kantorei czy amerykańskie Yale Schola Cantorum. Gábor Komlóssy jest etatowym I trębaczem w orkiestrze kameralnej Weiner-Szász, od roku 1999. Współpracuje także z takimi orkiestrami jak Danubia Symphonic Orchestra, Orkiestra Festiwalowa St. Marghareten, a także z orkiestrą operową w Budapeszcie i z Budapest Festival Orchestra. Ponadto występuje także gościnnie jako członek znanego na Węgrzech Ewald Quintet czy też węgierskiego Hungarian Brass Quintet, z którymi koncertował na deskach węgierskiej Opery Narodowej. Ponadto zapraszany był do wzięcia udziałów w takich festiwalach jak Fehergyarmat Brass festival, czy Veszprem Festival a także tych organizowanych przez Węgierskie Radio. W latach 2005-2013 był pedagogiem na Konserwatorium Muzycznym im. Béli Bartóka prowadząc zajęcia z zakresu praktyki wykonawczej poinformowanej historycznie, a także zajęcia z historii rozwoju trąbki od baroku do współczesności. Artysta gra na trąbce naturalnej (barokowej), na trąbkach niemieckich transponujących, na kornecie (fr. cornet-a-pistons), a także na trąbce basowej.

KOVÁCS ROBERT (Węgry / Budapeszt & Austria / Eisenstadt) organy. Węgierski organista Robert Kovács urodził się na Węgrzech w Zalaegerszeg. Już w wieku lat 5 uczęszczał na lekcje fortepianu, a od 12 roku życia rozpoczął naukę na organach w klasie György Peskó. Ukończył Konserwatorium w Budapeszcie, gdzie studiował w klasie organów Endre Virágh. W roku 1994 wygrał I nagrodę na Festiwalu Organowym dla młodych organistów węgierskich. Swoją edukację kontynuował w Wiedniu na Uniwersytecie Muzycznym (Universität der Musik und darstellende Kunst Wien) na Wydziale Organów w klasach Hansa Haselböcka i Petera Planyavskiego oraz na Wydziale Muzyki Kościelnej. Studia ukończył z wyróżnieniem w roku 2002. Robert Kovács jest laureatem wielu najważniejszych międzynarodowych konkursów improwizacji organowej. W roku 1998 zdobył II nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Improwizacji Organowej im. Antona Heilera w Wiedniu. Jest laureatem I miejsca w prestiżowym Międzynarodowym Konkursie Improwizacji Organowej w holenderskim Haarlem w roku 2006 (we wcześniejszej edycji w roku 2004 był finalistą tego konkursu). Jest też laureatem I miejsca oraz nagrody publiczności w Schlägl (Austria) w roku 2008. W latach 2001-2003 wykładał grę liturgiczną na organach dla Archidiecezji Wiedeńskiej. 2004-2006 był organistą tytularnym w bazylice opactwa OO. Augustianów w St. Florian (Austria) gdzie znajdują się pierwsze największe organy z wieku XVIII zwane „organami Antona Brucknera”. W latach 2009-2015 Robert Kovács był organistą tytularnym katedry w Eisenstadt (Austria), a także referentem do spraw muzyki kościelnej na diecezję Eisenstadt. Artysta jest założycielem zespołu wokalnego Wiener Choralschola w Wiedniu. Działalność solistyczna wirtuoza obejmuje całą Europę a także Japonię, Izrael i USA. Robert Kovács występuje razem z orkiestrami austriackimi, jako partner Filharmoników Wiedeńskich, Symfoników Wiedeńskich, Orkiestry Symfonicznej Radia Austriackiego (RSO), Die Tonkünstler Niederösterreich, a także koncertuje z chórem wiedeńskim Wiener Singverein, Wiener Kammerchor oraz z Chórem im. Arnolda Schönberga. Jest partnerem wielu instrumentalistów i wokalistów, są to m.in. Otto Sauter (trąbka), Helmut Trawöger (flet), Othmar Müller (wiolonczela), Tünde Szabóki (sopran).

Mniej

PROGRAM

Diderich Buxtehude (1637-1707)
Preludium C-dur BuxWV 137

Francesco Geminiani (1687-1762)
Sonata e-moll na obój i BC (transkrypcja L. Rokyta)
Adagio
Allegro
Largo
Vivace

Niels Wilhelm Gade (1817-1890)
Tonepiece nr 2 in C-major

Carl Nielsen (1865-1931)
Fest-Præludium „Ved Aarhundredskiftet” (1900)

Josef Gabriel Rheinberger (1839-1901)
Abendlied op. 69 nr 3

Håkon Børresen (1876-1954)
Preludium na organy
(utwór zamówiony na 500 lecie miasta Skagen w roku 1913 oraz dla uczczenia słynnych malarzy tej miejscowości – Anny i Michaela Anchera)

Claude Debussy (1862-1918)
Syrinx (transkrypcja na fletnię pana solo)

Sverre Eftestøl (*1952)
The Yarmouth Belle (w oparciu o irlandzki Jig “Off She goes”)

Gabriel Fauré (1845-1924)
Berceuse op. 16

Mons. Leidvin Takle (*1942)
Festmusik (2012)

Constantin Arvinte (*1926)
Suita rumuńska
cantec batrinesc
dantu-n patru
hategana

Bis:
Rumuńska Ciocarlia

O WYKONAWCZYNIACH:

ROKYTA LISELOTTE (CZ) Fletnia Pana. Po ukonczeniu studiów w klasie prof. Damiana Lucy, naukę gry na fletni Pana holenderska artystka Liselotte Rokyta kontynuowała u słynnego rumuńskiego wirtuoza Nicole Pirvu w Konserwatorium muzycznym w Hilversum i na „Hoge School der Kunsten” w Amsterdamie (Holandia). Podczas studiów odbyła także mistrzowskie kursy interpretacji u takich specjalistów jak Simion Stanciu czy Gheorghe Zamfir. Kilka razy odwiedziła Rumunię w celu przyswojenia sobie autentycznej gry na fletni Pana, dzięki czemu Liselotte Rokyta należy obecnie do grona najlepszych nie-rumuńskich wykonawców, którzy opanowali rumuński styl gry na tym instrumencie. W ramach nauki języka rumuńskiego i literatury na Uniwersytecie w Amsterdamie Liselotte ukończyła w 1997 roku trzymiesięczny staż w okręgu Marmarosz w północnej Rumunii (Maramureş), gdzie prowadziła badania nad dotąd nie zgłębianą dziedziną folkloru śpiewanego “Hora cu noduri”. Liselotte współpracuje regularnie z czołowym kanadyjsko – holenderskim organistą Andréé Knevelem, z którym koncertuje w Holandii, Kanadzie i USA. Współpracuje także ze znanymi organistami Martinem Mansem (Holandia) i Jaroslavem Tůmą (Czechy). Koncertuje w Czechach, na Słowacji, w Niemczech, Szwajcarii oraz w Republice Południowej Afryki. W okresie Adwentu Liselotte jest częstym gościem holenderskich chórów, z którymi występuje jako solistka. Od 2007 roku uczy gry na fletni Pana na prywatnych kursach w Holandii, Republice Czeskiej i Kanadzie. W 2008 roku Liselotte uzyskała dyplom sommeliera (“winologa”) na holenderskiej akademii wina Nederland Wijnacademie. Od 2009 roku Liselotte jest właścicielką renomowanego dyplomu “Advanced Certifikate” przyznanego przez brytyjską organizację Wine & Spirit Education Trust (WSET). Obecnie mieszka, wraz z rodziną, w Republice Czeskiej.

KURSCH RIKKE (DK) – organy. Pochodząca z Danii Rikke Møller Kursch jest organistką i dyrygentem chóralnym. Urodzona w roku 1963 w Odense ukonczyla studia magisterskie na konserwatorium muzycznym „Det jyske musikkonservatorium” w Århus w roku 1990 – w klasie kompozyzji i organow profesorów Frode Steengaarda, Johna Frandsena i Sørena Bircha. Studia podyplomowe odbyła w Szwecji, na uczeni „Musikhögskolan Gøteborg”, w klasie dyrygentury choralnej prof. Gunnara Erikssona; studiowała także na „Jysk Musikkonservatorium” w klasie Jima Dausa Hjernøe. W latach 1995-2015 była organistką, dyrektora d/s muzycznych, dyrygentem chóralnym, a także organizatorem zycia muzycznego w Kościele Matki Bożej w Aalborgu (Vor Frue Kirke). W tym okresie dokonała nagrań dwu płyt CD z muzyką choralną (2004 i 2009), a także poprowadziła od pulpitu wiele koncertów, wykonując między innymi takie dziela wokalno-instrumentalne jak Oratorium „Bożonarodzeniowe” J.S. Bacha, czy Oratorium „Mesjasz” G.F. Haendla. Jej działalność koncertowa jako organistki i chormistrzyni obejmuje Skandynawię, Polskę i USA. Od roku 2015 Rikke M. Kursch jest organistką i dyrektorem d/s muzycznych w kościele ewangelickim w Skagen (Dania). Jest też członkiem zarządu najwiekszego muzycznego festiwalu w Skandynawii – „Vendsyssel Festival”.

Mniej

PROGRAM

Mieczysław Surzyński (1866-1924)
Improwizacje na temat suplikacji “Święty Boże” op. 38

Teksty i poematy polskich poetów i polityków, min.: Stefana Witwickiwgo, Leopolda Staffa, Juliana Tuwima, Kazimiery Iłłakowiczównej i marszałka Józefa Piłsudskiego.

Bogusław Grabowski (*1955) 
Improwizacja – Medydacja

Bogusław Grabowski
Preludium, Fuga i Hymn na temat “Roty”

O WYKONAWCACH:

PAZURA RADOSŁAW (PL) – urodzony w 1969 roku aktor filmowy, telewizyjny i teatralny. Dzieciństwo spędził w małej miejscowości Niewiadów gdzie rozwijał zainteresowania sportowe. Naukę i sportowe pasje kontynuował w LO w Tomaszowie Mazowieckim. Tu również ujawnił się jego talent aktorski. Z dużym powodzeniem brał udział w licznych konkursach recytatorskich i w przedstawieniach amatorskiego kółka teatralnego.

Z powodzeniem zdał do Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Już na pierwszym roku dostał propozycję zagrania niewielkiej roli w filmie Jacka Bromskiego, pt. „1968. Szczęśliwego Nowego Roku”. To z kolei zaowocowało otrzymaniem głównej roli w filmie Juliusza Machulskiego, pt. „Szwadron”. Półroczny okres zdjęciowy spowodował, że aktor przeszedł na indywidualny tok nauczania, dzięki czemu już po trzecim roku ukończył studia. W tym czasie zdążył zagrać w kilku produkcjach filmowych takich jak: „Pożegnanie z Marią” Filipa Zylberta, „Oczy niebieskie” Waldemara Szarka czy „Nowe przygody Arsena Lupina” Alaina Nahuma oraz obronił pracę magisterską i otrzymał tytuł magistra sztuki. Pracę dyplomową zaliczył rolami Jeremina w filmie „Szwadron” Juliusza Machulskiego oraz Clifa w przedstawieniu „Miłość i gniew” w reżyserii Krzysztofa Kolbergera.
Do tej pory zaistniał w kilkudziesięciu filmach kinowych i telewizyjnych oraz spektaklach Teatru TV.
W dorobku ma zarówno role komediowe („Chłopaki nie płaczą” Olafa Lubaszenki) jak i dramatyczne („Moja Andżelika” Stanisława Kuźnika), kostiumowe („Szwadron” Juliusza Machulskiego) i na wskroś współczesne („Sfora” Wojciecha Wójcika), przedsięwzięcia artystyczne („Wielki tydzień” Andrzeja Wajdy) i hity komercyjne („Psy2”, „Operacja Samum” czy „Demony wojny” Władysława Pasikowskiego”). Jego niezwykłą wszechstronność doceniło wielu wybitnych reżyserów, zarówno polskich (m.in. Jan Łomnicki, Maciej Wojtyszko, Maciej Ślesicki, Marek Koterski, Waldemar Szarek, Sławomir Idziak, i in.) oraz zagranicznych (Oliver Hierschbiegel, Wolfgang Panzer, Jerry Flynn).
Znany jest również z seriali telewizyjnych. Ma ich na koncie kilkanaście, m.in. : „Pogranicze w ogniu”, „Boża podszewka”, „13 posterunek”, „Policjanci”, „Sfora”, „Fala zbrodni”, „Na Wspólnej”, „Na dobre i na złe”, „M jak miłość”, „Linia życia”, ”Prawo Agaty” „Hotel 52”, „Wszystko przed nami” ,Ojciec Mateusz”, „Komisarz Alex”.

GRABOWSKI BOGUSŁAW (PL) organy. Organista, kompozytor, Profesor zwyczajny Akademii Muzycznej w Gdańsku na której wykłada m. in. grę na organach, harmonię praktyczną, akompaniament liturgiczny, improwizację organową, a także budowę organów z akustyką muzyczną. Założyciel i wieloletni kierownik Katedry Muzyki Kościelnej Gdańskiej Akademii Muzycznej. Wykłada także na innych uczelniach o profilu teologicznym. Jest specjalistą w dziedzinie projektowania, budowy i konserwacji organów. Współpracuje z wieloma firmami organmistrzowskimi w zakresie doradztwa i ekspertyz. Według autorskich projektów powstały m.in. instrument Katedry Muzyki Kościelnej (Akademii Muzycznej w Gdańsku), Instrument Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Gdańsku. Od 1985 Główny Organista Konkatedralnej Bazyliki Mariackiej w Gdańsku a wcześniej członek w komitetu budowy organów w tej świątyni. (Podczas odbioru technicznego instrumentu przewodniczący polskiej strony w ramach międzynarodowej komisji zatwierdzającej wykonanie instrumentu). Animator życia muzycznego w Gdańsku i na Pomorzu, gdzie zorganizował ponad 1000 koncertów w ramach międzynarodowych festiwali i cykli koncertów (m.in. Mariackie Wieczory Organowe, Muzyka w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Gdańsku). Dyrektor odbywającego się rokrocznie w Gdańskiej Bazylice Mariackiej, Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej, Chóralnej i Kameralnej. Koncertuje w Polsce niemal we wszystkich ważniejszych ośrodkach oraz w Niemczech, Anglii, Danii, Francji, Włoszech, Belgii, Holandii, Szwajcarii, Szwecji, USA, również na Ukrainie, Białorusi, Łotwie i w Rosji. Nagrał kilkanaście płyt m in. z muzyką organową /Polska Niemcy, USA/, a także z własnymi kompozycjami z udziałem chórów i orkiestry symfonicznej oraz improwizacjami.

Mniej